Jólasveinarnir

Stekkjastaur kemur fyrstur til byggða, fremur þyrstur vill gæða sér á spena

en aldrei hefur það gengið vel enda lappir stífar líkt og tré.

Jólasveinn númer tvö er giljagaur snar í snúningum og alls enginn staur,

felur sig og stelst í nýja mjólk, sveitafólkið aldrei eftir honum tók.

Stúfur litli sveinninn er, krækir í pönnur og safnar að sér.

Þvörusleikir var afskaplega mjór og sleikti þvörur er húsfreyjan fór.

Pottaskefill sleikti pottana og aska sleikir askana.

Hurða skellir miklir hvellir, óviljandi mikill hrellir.

Skyrgámur kláraði allt skyrið en bjúgnakrækir er kjötið fyrir.

Gluggagægir inn um gluggann rýnir og stelur því sem bregður fyrir.

Gáttaþefur með risastórt nef þefar upp laufabrauð en fær aldrei kvef.

Kjetkrókur tólfti sveinninn er, í gegnum strompinn nælir í hangikjet.

kertasníkir hvað varð um  öll kertin hann át þau mikið er hann skrítinn. 

 

Saman fögnum jólunum

bíðum spennt eftir kirkjubjöllunum,

syngjum saman öll í kór

höldum saman heilög jól.

 

Gleðileg jól.

Athugasemdir

[Guðjón E. Hreinberg, 21.12.2024 kl. 12:16]

... og svo kemur Letihaugur og smalar bræðrum sínum saman.